Nasıl olmuşsa, 15.02.2008‘de bu şiiri yayımlamayı unutmuşum. Prensesimizin iyileşmesi için dualar eden annesinin bir yakarışını dillendiren bu şiiri yayımlayıp yayımlamamakta çok tereddüt ettim bugün. Ama arşivimde okunmamışlar arasında durmasına gönlüm razı olmadı. Dilerim annesini çok üzmem. H. Fatoş (GÜR) AKINOĞLU
Beyazım dünyam rüyam
Tüylüm ipeklim mavim
Samur kuyruğum canım
Sanki de benden kanın
O kadar çok adın var
Dünyanın en güzeli
Bazen çok sinirlisin
O zaman derim deli
O sesin yok mu sesin
Cırtlak yüksek volümlü
Ben o sesi duymazsam
Gezerim üzüntülü
Dünyanın en güzeli
Evimin pamuk kızı
Seni anlatamaz ki
Ne şiir ne bir yazı 🙂
Sen prenses sen cadı
İtoş’a oldun dadı
İyileş artık gülüm
Kalmadı evin tadı
