Bu Sızı Ölüm Sızısı

Ölüm sızısı yerleşti bedenime
Üzerimde Tıpış Hanım tüyleri
Uçmak istiyorum olduğu yere
Eteğimde bir kız adı İlay’mış

Tutuyor ucundan çekiyor beni
Bırakmıyor sızlayan bedenimi
Azaltmak istiyor acılarımı
Bir ilaç sürüyor adı İlay’mış

Ben halbuki tıpış tıpış giderdim
Adresi söylemez Tıpış‘a derdim
İzin vermiyorlar görevim varmış
Bundan sonra görevimin adı İlay’mış

Acı acı artık her şey çok acı
Kızım toprak içinde evi orası
Böyle bir çaresiz çare görmedim
Bu çarenin adı İlay’mış

Kızımın sızısı var bedenimde
Tüyleri halıda elbiselerde
Toplayıp öpüyor tek tek dudağım
Ah yazık ne yazık ondan uzağım

Hanım kızım kokunu saklıyorum
Derin derin çekip içime yüreğime
Gece gündüz seni sayıklıyorum
Sarsarak uyandıran yine İlay’mış

İki kızım vardı canımdan can can
Ansızın gitti biri ayırdı ah kan
Hiçbir şey tutmazdı beni hayatta
Tutan, kalan kızın adı İlay’mış

Aynur BOSTANCI

Paylaşmak önemsemektir!