Bugün size hiç akla gelmeyecek bir tuzaktan bahsetmek istiyorum. Aman siz siz olun, bunu da aklınıza yazın. Geçen akşam, eşimle bir yere gittik ve biraz geç döndük. Eve girdiğimizde, Minnoş’un acı acı seslenişini duyduk. Ama mızıltı gibi. Oğlum bakmaya gitti ki, ne görsün?
Minnoş, kanepenin üzerine yatmaları için serdiğim yorganın nevresimi içine girmiş ve çıkış yolunu bulamamış, bağırıp duruyor. Hemen çıkardık. Nasıl bunalmış, anlatamam. Patilerin altları, burun kıpkırmızı. İyi ki kızıma birşey olmamış. Hem üzüldüm, hem de güldüm ama kulağıma da küpe oldu bu durum. Sizin de aklınızda olsun!
“Diyabetik Kedi” site yöneticisi
