Kalbin dört odası vardır: üstte iki oda, sağ ve sol kulakçıklar ve altta sağ ve sol ventriküller olmak üzere iki oda. Sol ventrikül, akciğerlerden oksijenli kanı almakla ve kanı, vücudun tüm bölümlerine oksijenli kanla besleyen, vücudun ana arteri olan aort kapağına pompalamaktan sorumludur. Hipertrofik kardiyomiyopati (HKM), sol ventrikülü ve onun aorta kan pompalama işlevsel yeteneğini etkiler. Normal, sağlıklı sol ventrikül, vücuda kan pompalamadaki daha fazla iş yükü nedeniyle zaten sağ ventrikülden daha kalındır. Hipertrofik kardiyomiyopatide, sol ventrikül kası anormal şekilde büyümüş veya kalınlaşmıştır. Bir kedinin başka kalp hastalıkları olabilir ancak bunlar HCM’den farklı olacaktır.
Bu hastalıkta, belirgin bir genetik yatkınlık vardır. Bazı ailelerde çok sayıda vaka görülür. Özellikle büyük bir aile olan, hastalıkla ilişkili bir mutasyonun tespit edildiği Maine coon kedilerinde. Genetiğin rolü, diğer ailelerde veya ırklarda kesin olarak belirlenmemekle birlikte, bazı ırklarda American Shorthairs ve Perslerde belgelenmiştir .
Rapor edilen vakaların yaş aralığı üç ay ile 17 yıl arasında değişse de, çoğu vaka erkekleri etkileyerek, 5 ila 7 yaşındaki kedilerde daha sık görülür. Yaşlı kedilerde kalp üfürümlerine genellikle HCM’den çok hipertiroidizm veya hipertansiyon neden olur.
Belirtiler ve Tipler
- İştahsızlık
- Letarji (halsizlik)
- Zayıf nabız
- Nefes almada güçlük çekme
- Kısa, sert, patlayan nefes sesleri (hışırtılar)
- Anormal kalp sesleri (boğuk, dörtnala ritim, üfürümler)
- Egzersiz veya eforu tolere edememe
- Terminal aortta pıhtılaşmaya bağlı soğuk bacaklar ve ani arka bacak felci
- Ayak patilerinin ve tırnak yataklarının mavimsi renk değişimi (bacaklara oksijen akışı eksikliğini gösterir)
- Düşkünlük (çökmüş görünüm)
- Ani kalp yetmezliği
Nedenleri
Hipertrofik kardiyomiyopatinin nedeni çoğunlukla bilinemeyebilir. Bununla birlikte, genetik mutasyonların ve yatkınlıkların kedilerde HCM’ye yol açtığı bilinmektedir. Doğrudan bir nedeni olmasa da, hipertansiyon ve / veya hipertiroidizm, kedilerde HKM’yi daha da karmaşık hale getirebilir.
Teşhis
Kedinizin genetik geçmişi hakkında sahip olduğunuz bilgiler de dâhil olmak üzere, semptomların başlangıcına kadar evcil hayvanınızın sağlığının kapsamlı bir geçmişini hekime anlatmanız gerekecektir.
Kalp kaslarındaki elektrik akımlarını incelemek için bir elektrokardiyogram (veya EKG) kaydı kullanılabilir. Bu, kardiyak elektrik iletimindeki herhangi bir anormalliği ortaya çıkarabilir (kalbin kasılma / atma yeteneğinin temelini oluşturur) ve veterinerinizin, eğer varsa anormal kalp ritimlerinin kaynağını bulmasına yardımcı olabilir. Ancak kesin tanı için EKG de yeterli olmayabilir. Radyografi ve ekokardiyografik (ultrasonik) görüntüleme, duvarların genişlemesi veya kalınlaşması için kalbin görsel olarak incelenmesini veya mitral kapağın (sol ventrikül ile sol atriyum arasındaki kan akışını kontrol eden) kalınlaşmasını saptamakta daha yararlı olacaktır. Hekiminiz HCM teşhisini koymadan önce diğer koşulların elenmesi gerekir. Özellikle HCM’yi taklit etme ihtimali olan iki durum vardır. Hipertansiyon ve tiroid hastalığının ekarte edilmesi için kedinizin kan basıncının kontrolü ve hormon seviyelerinin test edilmesi gerekecekecektir. Hipertiroidizm, uyuşukluk, kısa nefes ve düzensiz kalp ritmi gibi HCM ile aynı semptomları gösterebilir.
Tedavi
Bir HCM teşhisi varsa ve kediniz, özellikle bu hastalığın yaygın bir sonucu olan konjestif kalp yetmezliğinden muzdaripse, doğru bakım için hastaneye yatırılmalıdır. Burada kediniz, stresi en aza indirmek için sessiz bir ortama yerleştirilecek ve nefes almakta güçlük çekiyorsa oksijen tedavisi başlanacaktır. Kedinizin vücut ısısı düşükse, veterineriniz kediyi battaniye içinde ısıtarak vücut ısısını yükseltecektir.
Hipertrofik kardiyomiyopatiyi tedavi etmek için kullanılabilecek birkaç olası ilaç vardır:
- Diltiazim’in kalp atış hızını yavaşlatması, düzensiz kalp atışlarını tedavi etmesi ve muhtemelen sol ventriküldeki genişlemeyi azaltması
- Kalp atış hızını yavaşlatmak, düzensiz kalp atışlarını düzeltmek ve kan akışının tıkanmasını kontrol etmek için beta blokerlerin kullanımı (kedide konjestif kalp yetmezliği varsa bunlar kullanılmaz)
- Konjestif kalp yetmezliği olan durumlarda ventrikülden akışı iyileştirmek için Ace inhibitörleri
- Kan pıhtılaşması riskini azaltmak için aspirin
- Kan pıhtılaşmasını önlemek için varfarin
- Vücuttaki fazla sıvıyı gidermek için furosemid (diüretik)
- Konjestif kalp yetmezliği olan kediler için spironolakton (bazen furosemid ile birlikte kullanılan bir diüretik)
- Ventrikül ve arterleri genişleterek (açarak) akışı iyileştirmek için nitrogliserin merhem
Yaşam ve Sürecin Yönetimi
Kediye, özellikle konjestif kalp yetmezliği varsa, kandaki basıncı sabit tutmak için sodyum kısıtlı bir diyet uygulanmalıdır. Kediniz için diğer evcil hayvanlardan ve hareketli çocuklardan uzakta sessiz ve güvenli bir alan sağlanması, iyileşmesi için önemlidir. Çevresel stres, sinir sistemini harekete geçirerek hâlihazırda aşırı gerilmiş olan sol ventriküle aşırı baskı uygulayabilir ve muhtemelen kalp yetmezliğine yol açabilir.
İyileşme döneminde kedinizi yakından izlemeniz, nefes almada zorluk, uyuşukluk, halsizlik, iştahsızlık ve ağrılı arka bacak zayıflığı veya felç olup olmadığını izlemeniz gerekecektir. Kediniz varfarin ile tedavi ediliyorsa, ilacın bir kan pıhtılaşması olasılığını etkili bir şekilde azaltıp azaltmadığını belirlemek için kanının zaman zaman test edilmesi gereklidir. Warfarin kullanımı da, kontrolsüz kanamaya ve morarmaya neden olabilir. Kedinizin bu ilacı kullanırken yaralanmaya neden olabilecek faaliyetlerden uzak tutulmasına dikkat etmelisiniz. Kediniz bir ACE inhibitörü veya spironolakton alıyorsa, mutlaka böbrek fonksiyonu ve elektrolitlerin izlenmesi gerekir. Altı ay sonra, ilerlemeyi ve daha fazla tedavi gerekip gerekmediğini belirlemek için kalbin tekrar ultrason muayenesi gerekecektir.
PetMD Editoryal
Kaynak: https://www.petmd.com/cat/conditions/cardiovascular/c_ct_cardiomyopathy_hypertrophic
“Diyabetik Kedi” site yöneticisi
