Bugün Minnoşum çok halsizdi, başını kaldıramıyordu. Bütün gece başı yere değecek kadar aşağıda, su içmeye ve tuvalete gitti. Ayakta duramıyor, arka bacaklarını dizlerinin üzerine basarak kullanabiliyordu. Gece boyunca süt ve yumurta sarısı katılmış süt içti kana kana.
Tarçın ve Minnoş kardeş olmadıklarından ve Minnoş’un pek sağı solu belli olmadığından, birbirlerine sokulmazlar. Nadiren yan yana gelirlerse, Tarçın onun başına bir iki yalamık atar. Minnoş hasta olduğundan beri, Tarçın genellikle üst katta yatıyordu, yanımıza gelmiyordu. İlk kez bu gece Minnoş salonda battaniyenin üstünde yatarken, Tarçın kanepeye çıktı ve Minnoş’a sırtını dayayarak ve onun yaslanmasını sağlayarak yattı, oturdu. Minnoş da bundan çok memnun kaldı. Ona iyice sokuldu. Nasıl müşfik bir abidir benim oğlum.
Bu hem çok güzeldi, hem de beni korkuttu. Mahzun’un son gecesinde de, hastalığı sırasında ondan kaçanTarçın, gelip onunla kucak kucağa yatmıştı. Belki bunun etkisi ile Minnoş az sonra çok sakin bir uykuya geçti. Ben de karnını ovmaya başladım ve gazların yer değiştirmesini izledim karnında. Ovmak da çok hoşuna gitti. Şimdi derin derin uyuyor aşağıda.
