Evin bahçesinde baktığım 7-8 irili ufaklı kedim var. İçlerinden biri, Şeker Kedi Tarçın‘a benzediği için adını Tarçın koymuştum. Geçenlerde çok hastalanınca, 2-3 gün eve alıp, iyileşene kadar evde bakmıştım. O günden sonra bana daha bir düşkün oldu. Yollarımı gözlerdi
, çirkinimdi benim. Yemek yemez beni sev derdi. Akşamları mamayı vermeye, onu kucağıma alır diğerleri ayağımın dibinde giderdik. Ama benim Tarçınım artık yok. Arkada araba çarpmış. Bağıra bağıra ağladım, çarpan kimseye lanet ettim. Sabahtan beri çok hastaydım Yerimden kalkacak halim yoktu. Onu görünce koşa koşa gittim belki yaşıyordur diye bir umut. Ama yazık ki çoktan gitmiş. Canım her gün beni mutlaka uzanır öperdi. Tarçınım için…

Bir daha gelirsen haber ver ölüm
Bu çok ani oldu konuşamadım
Çok hastaydım sesini de duymadım
Sen çoktan gitmiştin; oğulcuğumla
Bu nasıl bir şeydi anlayamadım
Hiç olmazsa sabah haber verseydin
Tarçınımı biraz daha sevseydim
Yedi mi yemedi mi dikkat ederdim
Belki son kez biraz fazla ye derdim
Bir daha gelirsen haber ver ölüm
Aklım başıma zor geliyor sonra
Saatini gününü bildirsen belki
Belki hal çaresi buluruz başka
Bugün de Tarçın gitti hiç yoktan yere
Kanlar bulaşmıştı yere tekere
Katil bu dediler bir şey yapmadım
Olan olmuş giden gitmiş bir kere
Bir daha gelirsen haber ver ölüm
Evde miyiz müsait miyiz bir sor
İçimizde adın alev yumağı
Ne diyeyim ölüm bizden beter ol
bu aciyi biliyorum
Allah sabir versin
zerrin